Ik heb het stations plein in Apeldoorn bezocht. Deze is reeds besproken in de les van Rob van Dam bij mijn eerste leerjaar. Het leek me interresant om het plein te zien en te bekijken hoe het werkt. Er is tegen het station een wand geplaatst, iets verlaagt welke d.m.v. belichting steeds veranderd van patroon. Er is een fietstunnel onder het station gemaakt met daarbij ook een stalling. Het plein werkt goed, er word gebruik van gemaakt door verschillende jongeren, maar ook mensen die er pauze houden uit de omliggende bedrijven. Er is door de verlaging en de verschillende plateau's voeldoende overzicht, en door de bomen is er ook wat beschutting zodat je niet het gevoel hebt dat je op een open vlakte staat.
wat achtergrond informatie: (bron architecten web)
Architect: Lodewijk Baljon
Opgeleverd: eind 2007
Het nieuwe stationsplein vormt de entree tot de stad en toont Apeldoorn als moderne stad aan de Veluwe. Zandkleurige verharding en naaldbomen zijn een directe referentie aan het landschap. De leesbaarheid van de ruimtelijke organisatie en het comfort voor de reiziger zijn van primair belang.
Voor de alledaagse gebruiker van het plein geldt dat het plein mooi, veilig en schoon moet zijn. Dat vraagt om een overzichtelijk stationsplein met een hoge belevings-, gebruiks en toekomstwaarde.
Het komvormige vloerkleed van de stad straalt rust en exclusieve eenvoud uit. De zandkleurige vloer van geel portugees graniet loopt door tot aan de stammen van de bomen. De vloer toont het beeld van halfverharding; informeel, uitnodigend zacht en refereert aan de Veluwe. In een basispatroon van craquelures met geïntegreerde afwatering worden lijngoten, boomroosters en lantarenpalen moeiteloos ingepast, waarbij de bestratingsrichting steeds verspringt. Hierdoor onstaat richtingsloosheid en ontstaat een vleug over het plein.
enkele foto's die ik heb gemaakt:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten